Merhaba sevgili okuyucularım...
Bugün size geçtiğim akşam izlediği bir ABD yapımı filmi tanıtacağım.
Filmin türü Romantizm ile dramın harmanlanmasıydı...
Filimde çok hüzünlensem de ağlayacak kadar
Hüzünlenmedim...
Herhalde bu oyuncuların pozitifliğinden kaynaklanıyor...
Şimdi size kısaca filmi tanıtayım.
Hazel çok küçük yaşlarından beri troid kanseri ile boğuşan bir kızdır.
Ancak yeni bir araştırmada denek olmuş
Ve böylece ölmesi beklenirken hayata tekrar tutunmuştur...
Peki artık Hazel normal bir fert midir ? İyileşmiş midir ? Hayır!
Kanser akciğerlerine sıçramıştır ve tekrar o acı dolu günlere geri dönmüştür...
Ama bir farkla artık her zaman yanında oksijen tüpü taşıyacaktır.
Hayatı çok morotondur hastane ve ev arasında mekik dokumaktadır...
Hiç bir arkadaşa sahip değildir.
Günlerini realite show izleyerek ve ''Devasa Üzüntü'' adlı kitabı okuyarak geçirir.
Ailesi onun bu durumuna üzülür ve onu kanser hastaları için oluşturulmuş bir grubun
Terapi seanslarına götürmeye başlar...
Hazel başlarda nefret ettiği bu seanslarda bir gün biri ile tanışır.
Ve hayatı tamamen değişir...
Augustus(Ansel Elgort) beyin tümörüyle ve yolda bir bacağını kaybetmiş bir gençtir.
Böylesine acı bir hayat sürmesine göre
Aşırı pozitif bir insandır. Hayatın her şeyiyle dalga geçen bu genç
Kendi protez bacaklarıyla bile dalga geçer...
Ve hayatta ki tek dileği unutulmamak ve bir kahraman olmaktır.
Bir gün bir arkadaşına destek olmak için kanser hastaların terapilerine gider
Ve orada ilk görüşte Hazal'dan hoşlanmaya başlar...
.jpg)
Acaba bu ikilinin sonu ne olacaktır...
Augustus , Hazal'ın öleceğini bile bile ona aşık olmuş ve ona tutunmaya çalışacak mıdır ?
Yoksa Hazel'den vaz mı geçecektir ?
''Acı , hissedilmeyi hak eder.''
